Που πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε;

«Από πού ονειρευόμαστε; Μπροστά ή πίσω από τα μάτια;

Που βρίσκεται η οθόνη του ονείρου;

Αυτή η παρένθεση που μέσα της κατοικούν με μαγικό τρόπο όλες οι επιθυμίες μας που βρίσκεται;..» διαβάζω στο βιβλίο της Λουκίας Ρικάκη ‘Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας’ και συνεχίζω να αναρωτιέμαι..

Όνειρα μια λέξη που μου αρέσει και μου προκαλεί μυστήριο..Ξεκινάει με το ‘ο’ σαν μέσα σ’αυτά να χωράνε ‘όλα’ όσα επιθυμείς ή φαντάζεσαι και τελειώνει με το ‘α’ , όπως λέμε αγάπη, αστέρια, αλήθεια, απόσταση..Τι παιχνίδια μας παίζει το υποσυνείδητο που σύμφωνα με τον Freud όταν άρχισε την ανάλυση των ονείρων πίστευε ότι κάθε ανθρώπινη πράξη, αντίδραση δεν συμβαίνει τυχαία αλλά υποκινείται ως ένα βαθμό από το υποσυνείδητο και ο άνθρωπος στη σημερινή κοινωνία τείνει να καταστέλλει τις επιθυμίες και τα ένστικτα του, τα οποία του βγαίνουν στη διάρκεια των ονείρων. Τα όνειρα λοιπόν, μοιάζουν σαν ταινίες μικρού μήκους αν αναλογιστούμε ότι διαρκούν ελάχιστα..χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν αφήνουν κάτι σε μας μετά..Το σενάριο και η πλοκή τους δεν είμαι σίγουρη ποιος τα γράφει, αφού πολλές φορές είναι τόσο μπερδεμένες οι εικόνες, τα λόγια, οι ιδέες.. συχνά εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές με συναισθήματα φόβου, αγωνίας, λύπης, χαράς, μυστηρίου και αισθήσεων μοναδικών..Και οι συμπρωταγωνιστές μας άλλοτε είναι άνθρωποι που γνωρίζουμε , άλλοτε άγνωστοι ή και άνθρωποι που απλά τους έχουμε δει μόνο σε μια φωτογραφία χωρίς καν να έχουμε ακούσει ποτέ τη φωνή τους, και μεταφερόμαστε σε μέρη το ίδιο άγνωστα ή μη..Και είναι και αυτά τα όνειρα που ξυπνάς το άλλο πρωί με μια γλυκιά αίσθηση και έναν χωρίς λόγο ενθουσιασμό με ένα κολλημένο χαμόγελο στα χείλη..Ίσως γι’αυτό το λίγο που μας προσφέρουν έχουν αυτή την ιδιαίτερη θέση στον καθένα.. κάποιες στιγμές που είναι δύσκολο να γίνουν πραγματικότητα. Αλλά και η πραγματικότητα ίσως γι’αυτό υπάρχει για να διασώζει το όνειρο..Και κανείς δεν ξέρει, ίσως μια μέρα το όνειρο σου αν το πιστέψεις ,βγει αληθινό και να μην ξαναπείς όνειρο ήτανε..ή όπως λέει ένας στίχος του Μουζουράκη ‘Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου, λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου’..Γι’αυτό όπως είχα ξαναγράψει ας συνεχίσουμε ‘να ονειρευόμαστε, με κλειστά και ανοιχτά μάτια’..Στο φως και στο σκοτάδι...

"Μικρή&Τριανταφυλλένια"