Αυθόρμητη σαν την βροχή..

Καθισμένη δίπλα στο παράθυρο… χαμένη στον ηλεκτρονικό κόσμο.. έπεσε στα μάτια μου αυτή η εικόνα...

Μια στιγμή αυθόρμητη. Καθώς προχωρούσε, δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι ίσως κάποιος την τραβούσε.. Χαμένη στις σκέψεις της και απολαμβάνοντας τις σταγόνες της βροχής που έπεφταν απαλά πάνω από την αγαπημένη της ομπρέλα.. προχωρούσε…

Αναρωτιέμαι αρκετές φορές πως μια τόσο απλή φωτογραφία μπορεί να ξεχωρίσει έτσι και να δώσει έναν άλλο ύφος στη διάθεση μας!

Γίνεσαι ένα με το χαρακτήρα της φωτογραφίας και προσπαθείς να διαβάσεις τις σκέψεις του.. να δημιουργήσεις δικές σου εικόνες και να ταξιδέψεις μαζί του..οπουδήποτε κ αν έχει τραβηχτεί… μιας το μέρος για μας είναι άγνωστο..

Η βροχή μπορεί να μας προκαλεί γενικότερα ένα συναίσθημα μελαγχολίας, αλλά δεν παύει να είναι μια πηγή θαυμασμού για τον κάθε ένα μας ξεχωριστά.

Έτσι λοιπόν ας καλωσορίσουμε τα πρωτοβρόχια και για φέτος!!!

«τοσοδούλα»