Για να γίνουμε καλύτεροι...

Τα εμπόδια είναι για να τα προσπερνάμε και να μας να κάνουνε δυνατότερους... και οι χωρισμοί το ίδιο!!! Γι'αυτό... Σκληρή χρείαζεται να γίνεις,σκληρή για να επιτύχεις... ν'αντιμετωπίσεις το χρόνο με ηρεμία και ν'αποκτήσεις ψυχραιμία!!! Όλα θα γίνουν καλύτερα θα το δεις κ εσύ... ηρέμησε κ απόλαυσε, γιατί η ζωή είναι μικρή!!!!!!

΄'τοσοδούλα"

ΓΙΑΤΙ....

Μ'ένα "γιατί" περιπλανιέμαι...μ'ένα "γιατί" αναρωτιέμαι...
Γιατί στις όμορφες στιγμές που σε βλέπουν να γελάς και να΄σαι ευτυχισμένη,έρχεται η στιγμή που από τον ουρανό που είσαι,καταλήγεις στη γη ανώμαλα...?
Δίχως εξηγήσεις,δίχως αιτιολογία...απλά μένεις μ'ένα "γιατί' να σε τυρρανάει σε κάθε σκέψη που κάνεις...
Γιατί να τελειώνει ότι πιο όμορφο έχεις ζήσει...έτσι ξαφνικά?
Όλοι μετά λένε"ο χρόνος θα τα γιατρέψει όλα...όλα θα ξεχαστούν"
Το ερώτημα είναι πώς θα ξεχαστούν???
Κ η απάντηση?Απλά δεν μπορεί να ξεχαστεί...γιατί δεν υπάρχει ιατρειά στο θέμα του έρωτα!!!
Έτσι λοιπόν μη μου ζητάς...
"Τα περασμένα να ξεχάσω,δρόμους που πέρασα να μην ξαναπεράσω,λόγια που είπες να μην τα φέρνω πίσω...ότι αγάπησα πολύ να το μισήσω!!!"

''τοσοδούλα"

Ξύπνα ! Φτάσαμε !

Βγαίνω πάλι στο δρόμο που μαζί περπατήσαμε
καθισμένος στο τέλος εκεί στη θέση που αρχίσαμε
Είν' ο ίδιος ο δρόμος από 'κεί ξεκινήσαμε
μα γυρίζει ο χρόνος στη στιγμή που αρχίσαμε

Κι είναι όλα μπροστά και οι νύχτες που χάσαμε
και ο δρόμος εδώ σαν να μην τον περάσαμε
και τα φώτα να τρέχουν κι όλα αυτά που αγαπήσαμε
και τ' αστέρια να λάμπουν όλα εκεί που τ' αφήσαμε

Και τα φώτα να τρέχουν σαν τον χρόνο που χάσαμε
Είχες πει σ' αγαπώ
όμως πια... Ξύπνα! Φτάσαμε
Ξύπνα! Φτάσαμε

Βγαίνω πάλι στο δρόμο που στη μέση αφήσαμε
καθισμένος στο τέλος εκεί στη θέση που αρχίσαμε
Κι είναι όλα μπροστά κι οι στιγμές που πετάξαμε
και οι άσχημες μέρες που από μόνοι μας φτιάξαμε

Και τα λάθη μπροστά που ποτέ μας δεν σκεφτήκαμε
που με μάτια κλειστά να τα δούμε αρνηθήκαμε
και τα φώτα να τρέχουν κι όλα αυτά που αγαπήσαμε
και τ' αστέρια να λάμπουν όλα εκεί που τ' αφήσαμε

Πια τα φώτα δεν τρέχουν, τη ζωή μας χαλάσαμε
Μη μου λες σ' αγαπώ
τώρα πια... Ξύπνα! Φτάσαμε
Ξύπνα! Φτάσαμε
Είχες πει σ' αγαπώ
όμως πια... Ξύπνα! Φτάσαμε
Ξύπνα! Φτάσαμε

Στίχοι: Γιώργος Δημητριάδης & Σταμάτης Πανταζόπουλος
Μουσική: Γιώργος Δημητριάδης

"Mικρή & Τριανταφυλλένια"

Το ταξίδι της επιστροφής ...

Δύσκολα κλείνουν οι πληγές.
Οι αναμνήσεις ακόμα πιο δύσκολα ξεθωριάζουν .
Πάντα θα υπάρχουν και θα έρχονται απρόσκλητες...

"Μικρή & Τριανταφυλλένια"

H αίθουσα του θρόνου

• Μια μέρα η αυτού μεγαλειότης, ο εαυτός μας, πρέπει να βγει από την αίθουσα του θρόνου και μαζί με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά, να αποφασίσει για τη ζωή του…
• Σας συμβαίνει να αισθανόσαστε κάποτε σαν ογδόντα χρονών;
• Καθένας μας έχει χρέος να γίνεται στρατιώτης της εποχής του. Μονάχα έτσι εξελίσσεται η ανθρωπότητα.
• Ακόμα και στη φύση,το καταστρεπτικό μπορεί να είναι μαζί και δημιουργικό...

Από το ομώνυμο βιβλίο Η Αίθουσα Του Θρόνου του Τάσου Αθανασιάδη.

"Μικρή & Τριανταφυλλένια"