Τρίτη 27 Μαρτίου 2012


Πόσο να κρατάει η αγάπη; ο έρωτας; η φιλία; μια σχέση; μια υπόσχεση; ένα φιλί; μια αγκαλιά; ένα άγγιγμα; ένα ταξίδι; τα λόγια; ένα τραγούδι; ένα τσιγάρο; ένα τηλεφώνημα στην άκρη της νύχτας; ένα βιβλίο; ένα χαμόγελο; ένας καφές μαζί σου; μια στιγμή που τα μάτια μας συναντήθηκαν;… ένα όνειρο;


"M&Τ"


φωτογραφία : Kate Alizadeh

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

για την παγκόσμια μέρα ποίησης..



Ο πράσινος κήπος ~ Νικηφόρος Βρεττάκος

χω τρες κόσμους. Μι θάλασσα, ναν
ο
ραν κι ναν πράσινο κπο: τ μάτια σου.
Θ
μποροσα ν τος διάβαινα κα τος τρες, ν σς λεγα
πο
φτάνει καθένας τους. θάλασσα, ξέρω.
ορανός, ποψιάζομαι. Γι τν πράσινο κπο μου,
μ
μ ρωτήσετε.


Περιμένοντας το βράδυ ~ Τάσος Λειβαδίτης

Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πότε, όμως τα βραδιά

κάποιος κλαίει πίσω από την πόρτα
κι η μουσική είναι φίλη μας – και συχνά μέσα στον ύπνο
ακούμε τα βήματα παλιών πνιγμένων ή περνούν μες
στον καθρέφτη πρόσωπα
που τα είδαμε κάποτε σ’ ένα δρόμο η ένα παράθυρο
και ξανάρχονται επίμονα
σαν ένα άρωμα απ’ τη νιότη μας – το μέλλον είναι άγνωστο
το παρελθόν ένα αίνιγμα
η στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη.
Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος
άλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάρι
οι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμό
οι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμο
κι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτε
όταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγηση

Α, πόσα ρόδα στο ηλιοβασίλεμα – τι έρωτες Θέε μου, τι ηδονές
τι όνειρα,
ας πάμε τώρα να εξαγνιστούμε μες στη λησμονιά.


"Μ&Τ"

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

All that we see or seem, is but a dream within a dream (Edgar Allan Poe)



Βάζω να ακούσω ξανά παλιά CD, ξεχασμένα από μένα και στοιβαγμένα σ’ένα ράφι της βιβλιοθήθης..

Κολλάω με ένα CD των Πυξ-Λαξ ‘Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες’..

και ειδικά με το κομμάτι ‘Τα όνειρα της Μαίρης’..με παρασέρνουν οι στίχοι

‘Πώς αλλάζει η ζωή μας σε μια νύχτα. Τι είναι λάθος το πρωί, και τι αλήθεια’

Πώς πάμε για ύπνο μια νύχτα και ένα όνειρο που γεννήθηκε εκεί στις 4 τα ξημερώματα είναι ικανό να μας αλλάξει την διάθεση το άλλο πρωί..

Το άλλο πρωί να ξυπνάς με κέφι, με μια γλυκιά προσμονή σαν να’χεις φτερά στα πόδια αλλά ταυτόχρονα και μια νοσταλγία γιατί ξέρεις ότι ήταν απλά ένα όνειρο..

Και μια μέρα ή νύχτα να πεις..«Ίσως να έχω ξαναέρθει̇ τα έχω δει αυτά τα χρώματα̇ είναι οι δρόμοι που περπατήσαμε μαζί, η θάλασσα που φτάσαμε μαζί κοιτάζοντας στο ίδιο σημείο, πέρα από τον ορίζοντα που βλέπαμε ως τώρα»


"Μ & Τ "