Το πλοίο είχε ξεκινήσει και άλλο ένα ταξίδι έκανε την αρχή του. Εγώ καθισμένη στην θέση μου, δίπλα στο παράθυρο να χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο, στην θάλασσα που τόσο με μαγεύει παρέα με ένα ζεστό καφέ και κάπου εκεί οι σκέψεις άρχισαν να περνάνε από μπροστά μου. "Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται, το βιώνω κάθε φορά. Κάθε φορά και λίγο πιο διαφορετικό όπως σχεδόν όλα τα πράγματα στην ζωή δεν είναι ίδια σαν την πρώτη φορά. Μπροστά μου μόνο η θάλασσα, μόνο αυτή ο οδηγός. Ο ουρανός ολοκάθαρος στο γαλάζιο χρώμα του με μικρές πινελιές από σύννεφα ντυμένα σ' ένα χρώμα κίτρινο ανοιχτό. Δύσκολο να το περιγράψω. Ο καθένας θα το περιέγραφε και λίγο διαφορετικά. Διαφέρουν τα μάτια της ψυχής, δεν βλέπουμε όλοι το ίδιο. Θάλασσα και ουρανός να γίνονται ένα και μια ματιά εκεί να φτάνει για να νιώσεις ηρεμία, γαλήνη και την ψυχή σου να αδειάζει εκεί μπροστά με χίλιες δύο σκέψεις. Όλα όσα βρίσκονται κάτω από το βυθό καλά κρυμμένα αρχίζουν να ταλαντεύονται εκεί μπροστά σου και εσύ να προσπαθείς να τα βάλεις στην σειρά, όχι πάντα όμως. Κάποιες σκέψεις περνούν και φεύγουν πάλι. Πόσα ταξίδια αλήθεια κάνει ο καθένας μας απλά με την σκέψη; Τα δικά μου είναι ατέλειωτα παρέα με αγαπημένη μουσική...Πόσες κρυμμένες αλήθειες κρύβονται κάτω από την θάλασσα εκεί βαθιά στο βυθό;Πόσες αλήθειες και δυνάμεις κρύβουμε βαθιά μέσα μας και ακόμα δεν τις έχουμε ανακαλύψει;""Μικρή&Τριανταφυλλένια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου