Ξημερώνει Τρίτη..η ώρα περασμένες 12..
Τι ήσυχη που είναι σήμερα η νύχτα..
Ανοίγω την κουρτίνα..και ο δρόμος άδειος..ψυχή δεν περπατάει..μόνο τα φύλλα του δέντρου κουνιούνται με το απαλό αεράκι..
Ήσυχη νύχτα απόψε..ίσως να με καταλαβαίνει. να ξέρει πως θέλω να μείνω μόνη μου απόψε..μαζί με τις σκέψεις μου..
Να είμαι εγώ εκείνη που θα περπατήσω αυτό το δρόμο..χωρίς το θόρυβο των αυτοκίνητων και των μηχανών..χωρίς ανθρώπους να βιάζονται να περάσουν το δρόμο και να προλάβουν το λεωφορείο..παρά μονάχα εγώ..να περπατάω και να μην με απασχολεί τίποτα απ' όλα αυτά..
Μόνο την οπτασία των φύλλων να βλέπω..και το άκουσμα που έχει το αεράκι καθώς βουίζει γλυκά πίσω από τα παλιά τζάμια του διπλανού σπιτιού..
Τι να κρύβει άραγε αυτή η σιωπή της..
"τοσοδούλα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου