Σ’ ένα κόσμο ηλεκτρικό - Σ' ένα κόσμο πραγματικό

Μου αρέσει...Δεν μου αρέσει
Γέμισε η ζωή μας 'like'...
Πόσο εύκολο και χωρίς τόσο σκέψη κατέληξε να' ναι ένα 'κλικ' στο 'like'..;;
'like' στις φωτογραφίες, στα τραγούδια, στις ταινίες, στη μουσική και στα συγκροτήματα, σε μια κατάσταση που καμιά φορά κάτι θέλει να πει, κάτι αληθινό που είναι ευκολότερο να το γράψεις από ότι να το πεις ή γιατί σιγά σιγά όλο και πιο πολύ σταματάμε να εκδηλωνόμαστε γιατί φοβόμαστε την πραγματικότητα.
Ένα μικρό μέρος από την ζωή μας, από την καθημερινότητα μας, από προσωπικές μας στιγμές που προβάλλουν στην οθόνη και συνήθως από όλα αυτά διαπιστώνεις αρκετά για τον χαρακτήρα ενός προσώπου..
Γιατί αυτός ο κόσμος τόσο να μας απορροφά καμιά φορά ενώ άλλα σημαντικά πράγματα μας περιμένουν εκεί 'έξω';;
Είναι γιατί όλοι έχουν ή έχει καταλήξει να' ναι μια συνήθεια 'παρακολούθησης;;
Είναι πραγματικά ένας τρόπος επικοινωνίας ή έστω ένας τρόπος να μοιράζεσαι κάτι μαζί με τους γύρω σου;;
Δεν είμαι σίγουρη...Ουσιαστική επικοινωνία σίγουρα δεν υπάρχει, όταν απλά κάνεις 'chat' και λες για διάφορα, ενώ στην πραγματικότητα γράφεις χωρίς να έχεις οπτική επαφή, απλά μια οθόνη..
Ουσιαστική θα ήταν όταν βγεις από αυτό τον ηλεκτρονικό κόσμο και είσαι εκεί έξω στη μέση του δρόμου, συζητώντας, παρατηρώντας τους γύρω σου και όταν χαμογελάς δεν θα' ναι απλά ένα εικονίδιο που θα συμβολίζει το χαμόγελο αλλά ένα αληθινό χαμόγελο και θα το βλέπεις από αυτόν που είναι δίπλα σου να στο ανταποδίδει..Εκεί 'έξω' μακριά από γυμνά καλώδια, κωδικούς, από όνειρα που προβάλλουν στην οθόνη, κραυγές που έχουν γίνει λέξεις και από φίλους μόνο εικόνες, εκεί 'έξω' είναι που ζούμε τις στιγμές μας, αυτές που δεν έχουν όρια και σήματα αδύναμα...

"Μικρή&Τριανταφυλλένια"