Αρχές Αυγούστου..

Και να που φτάσαμε στις αρχές Αυγούστου με μια νότα μελαγχολίας αλλά και χαράς μαζί που το καλοκαιράκι αργεί ακόμα να τελειώσει. Πώς γίνεται αυτά τα δύο να πηγαίνουν μαζί; Δεν είμαι σίγουρη. Όπως σίγουροι δεν είμαστε σε κάθε βήμα που κάνουμε κάθε μέρα στην ζωή μας. Κάθε μέρα προσπαθούμε να απαντήσουμε σε ερωτήσεις με ένα ‘ναι’ ή ‘όχι’, καμιά φορά για να φτάσουμε σε απαντήσεις που μας απασχολούν και από καιρό ψάχνουμε την λύση τους. Πόσο διαφορετικά αποτελέσματα φέρνει το κάθε ένα όμως αν το σκεφτείς..Συνήθως το ‘ναι’ είναι εύκολο, σαν να βγαίνει πιο εύκολα από εκεί μέσα που είναι κρυμμένο. Ίσως δεν φέρει τόση σκέψη ή θάρρος που χρειάζεται να πεις για ένα ‘όχι’. Να ορθώσεις το ανάστημα σου και να αρνηθείς για όλα εκείνα που δεν σου ταιριάζουν και δεν σου προσφέρουν κάτι ή με εκείνα δεν είσαι ο εαυτός σου. Είναι δύσκολο κάποιες φορές να αντισταθείς στην μάζα, σε αυτό που κάνουν οι πολλοί.. Αλλά ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί που πάνε κόντρα σε αυτά που επιθυμούν οι άλλοι για εκείνους, που οι γύρω βλέπουν ως καλό αλλά μόνο η ψυχή του καθενός γνωρίζει. Χαίρομαι που είμαι σε αυτή την κατηγορία και έχω και άλλους δίπλα μου..Γιατί πως αλλιώς θα ήταν όμορφη η ζωή αν κάθε μέρα δεν ήσουν σίγουρος για το βήμα που έκανες, για την επιλογή, απόφαση που πήρες..Τα άγνωστα μονοπάτια παρόλο που είναι πιο δύσβατα λόγωτης δυσκολίας ότι για πρώτη φορά θα τα περπατήσεις, τόσο πιο γεμάτα ενθουσιασμό και αγωνία κρύβουν, κάνοντας την στιγμή να διαρκεί περισσότερο..Ίσως θέλω να καταλήξω στο ότι είναι καλύτερο να λέμε ‘ΝΑΙ στη ΖΩΗ’ ‘ΝΑΙ στη κάθε στιγμή που μας πάει ψηλότερα από το συνηθισμένο’ και ‘ΟΧΙ σε αυτό που μας μαυρίζει την ψυχή’ ΄ΟΧΙ σε ότι είναι ενάντια στον εαυτό μας’..αλλά όχι στο πάνω από τον εαυτό μας, γιατί αυτό πολλές φορές μας πάει ακόμα παραπέρα και βλέπουμε τα όρια μας, τι είμαστε ικανοί να κάνουμε..Πώς τώρα όλα αυτά μου ήρθαν πάλι, δεν ανησυχώ..είναι μέρος της αναζήτησης της ύπαρξης μας..Επιστρέφοντας λοιπόν από εκεί που ξεκίνησα, σκέφτομαι ότι έχουμε αρκετές μέρες ακόμα μέχρι το καλοκαιράκι να μπει σ’ένα φάκελο με αναμνήσεις από φωτογραφίες, παραλίες που περπατήσαμε, βουτιές που χαρήκαμε ψάχνοντας για αυτό το άγνωστο στο βάθος του βυθού, συζητήσεις και ερωτήματα που μένουν αναπάντητα κοιτάζοντας τα αστέρια ως οδηγό και όλες εκείνες οι μικρές στιγμές που σχηματίζουν ένα χαμόγελο καθώς τις θυμόμαστε πάλι..

Σας εύχομαι λοιπόν,καλή συνέχεια σε ότι κάνετε και μακάρι τα όνειρα και οι υποσχέσεις του φετινού καλοκαιριού να μην σβηστούν από τα κύματα..

''Μικρή&Τριανταφυλλένια"