Μια φιλία ξεχωριστή...

Υπάρχουν πολλών ειδών ανθρώπων...που όταν τους κοιτάζεις δεν μπορείς να φανταστείς ποτέ τι μπορεί να κρύβουν μέσα τους...τι συναισθήματα έχουν κ πώς ξεπερνούν τα προβλήματά τους...

Όλοι κρύβουμε μέσα μας πράγματα κ συναισθήματα που λίγοι είναι εκείνοι που θα τα γνωρίσουν...Λίγοι εκείνοι που θα σταθούν τυχεροί να τ'ακούσουν κ να απολαύσουν τις συζητήσεις τους μαζί τους...κ είναι τόσο μαγικό,τόσο αληθινό,τόσο όμορφο...

Έτσι κ εγώ στάθηκα από τους τυχερούς που γνώρισα στη ζωή μου ένα τέτοιο άνθρωπο...

Κ αυτός ο άνθρωπος είναι στη ζωή μου κ στην καθημερινότητά μου 8 χρόνια...μαζί στις λύπες,μαζί στις χαρές...

Γι'αυτό λοιπόν θα ήθελα να της αφιερώσω αυτό το κείμενο με όλη μου την αγάπη κ να της πω,ότι όλοι μέσα μας κρύβουμε πολλά που μας προβληματίζουν,αλλά πάντα έρχεται η ώρα που εμφανίζονται στο φως κ με την βοήθεια των αγαπημένων μας προσώπων λύνονται όλα!!!

Έτσι θέλησε να γράψει κάποιες δικές τις σκέψεις που την έχουν αγγίξει τον τελευταίο καιρό...κ να τις μοιραστεί μαζί μου...κ αντίστοιχα εγώ να τις μοιραστώ μαζί σας...

Μαύρο Πέπλο

"Η νύχτα πάλι έριξε το μαύρο της το πέπλο

και όπως κάθομαι μονάχη,

το φεγγάρι βλέπω...

Σαν να κατέβηκε απόψε και να έκατσε δίπλα μου,

άρχισε να με παρηγορεί και να μοιράζεται την πίκρα μου!

Λυπάται που με βλέπει πάλι μόνη

άλλο ένα βράδυ να παλεύω με τον πόνο...

Και καθώς ένα αστέρι πέφτει σιγά-σιγά

από των ματιών την άκρη νιώθω ένα δάκρυ ν'αργοκυλά

και όπως γυρίζω να σταματήσω τη σταγόνα

βλέπω να καθρεφτίζεται πάνω της η δική σου εικόνα...

Όλα απόψε σε θυμίζουν,τα μάτια μου με σένα πλημμυρίζουν

δεν ξέρω που γυρνάς,πως περνάς αλλά πως ακόμα με πονάς!

Αναρωτιέμαι αν σου ζήτησα πολλά,αν ήταν όνειρα τρελά,μακρινά

ή μήπως η καρδιά μου είναι τρελή που ακόμα την παιδεύει η δικιά σου η μορφή...

Και καθώς η νύχτα περνά και τα λάθη σου μετρά,το μυαλό μου σταματά

και με τις αναμνήσεις συντροφιά,ζητώ τη δικιά σου αγκαλιά,

μα εσύ δεν είσαι πουθενά,παντού κυριαρχεί η μοναξιά μέσα στη βουβή βραδιά.."

"Άλλο ένα βράδυ,πυκνό σκοτάδι,λείπεις εσύ,

που είσαι η ζωή μου η μισή...

Και είμαι μόνη,παρέα μου ο πόνος,

και ξάφνου εκεί,μες τη σιωπή,

έρχεσαι μπροστά μου...

Άχ γλυκέ μου και σε αγγίζω,

σαστίζω και σε φιλώ

και σου μιλώ...

Μα αυτό είναι ψέμα,μια αυταπάτη,

όνειρο είναι και μια απάτη...

Ποτέ δεν θα'ρθεις,ποτέ,ποτέ..."

"Σιωπηλή κοπέλα μες τη νύχτα"

"τοσοδούλα"