Τους ανθρώπους της ζωής μου κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες, κάνα δυο περαστικούς
όσους ήρθαν για να μείνουν, όσους έφυγαν πριν γίνουν
τους κοινόχρηστους, τους ξένους, τους πολύ προσωπικούς
όσους ήρθαν για να μείνουν, όσους έφυγαν πριν γίνουν
τους κοινόχρηστους, τους ξένους, τους πολύ προσωπικούς
και μου βγαίνουν πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει ότι με μελαγχολεί
και μου βγαίνουν πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
σε ένα μέτρημα που ανοίγει τη παλιά μου τη πληγή
κι είναι η μοναξιά που επείγει ότι με μελαγχολεί
και μου βγαίνουν πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
σε ένα μέτρημα που ανοίγει τη παλιά μου τη πληγή
Τους ανθρώπους της ζωής μου θα 'θελα να τους κρατήσω
τα αγρίμια, τους αγγέλους και τους πιο κανονικούς
όσους άφησαν σημάδι, όσους πήρε το σκοτάδι
τους εκείνους, τους τυχαίους, τους πολύ προσωπικούς
τα αγρίμια, τους αγγέλους και τους πιο κανονικούς
όσους άφησαν σημάδι, όσους πήρε το σκοτάδι
τους εκείνους, τους τυχαίους, τους πολύ προσωπικούς
και μου βγαίνουν πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει ότι με μελαγχολεί
και μου βγαίνουνε πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
σε ένα μέτρημα που ανοίγει τη παλιά μου τη πληγή
κι είναι η μοναξιά που επείγει ότι με μελαγχολεί
και μου βγαίνουνε πάντα λίγοι, ή μου βγαίνουνε πολλοί
σε ένα μέτρημα που ανοίγει τη παλιά μου τη πληγή
Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις σε σπίτια καλά κλειδωμένοι
χαρούμενοι άσχετοι συνεπιβάτες
μποεμ καλλιτέχνες παιδιά με γραβάτες
εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη
αγάπες που έμοιαζαν που έχουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στην χειραψία
φτωχοί που σερβίρουν τα έτοιμα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
και όσοι ζουν με το αίσθημα
φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα..
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις σε σπίτια καλά κλειδωμένοι
χαρούμενοι άσχετοι συνεπιβάτες
μποεμ καλλιτέχνες παιδιά με γραβάτες
εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη
αγάπες που έμοιαζαν που έχουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στην χειραψία
φτωχοί που σερβίρουν τα έτοιμα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
η λογική και όσοι ζουν με το αίσθημα
και όσοι ζουν με το αίσθημα
φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα..
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης - Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
από αύριο νέα βήματα, ο Σεπτέμβριος μας τελείωσε ..το μέτρημα τελείωσε..
συνεχίζουμε με όλες τις αδυναμίες, με όλα τα δύσκολα κομμάτια που έχουμε στη ζωή μας και με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας και αγαπάμε, να παλεύουμε με τα σκοτάδια μας..μέχρι το τέλος..μέχρι να τα νικήσουμε..
Υ.Γ: κ α λ ό μή ν α ! :)
Υ.Γ: κ α λ ό μή ν α ! :)
"Μικρή&Τριανταφυλλένια"