Κλείνω τα μάτια κι αρχίζω να μετράω..
Δεν προλαβαίνω να μετρήσω ως το δέκα, και είσαι εκεί..
Δίπλα μου, όχι απέναντι μου.
Προχωράμε στην παραλία..Τα βήματα μας αφήνουν τα σημάδια τους στην άμμο' δείγμα ότι περάσαμε από εκεί..
Με κυνηγάς και εγώ τρέχω να σου ξεφύγω..
Προσπαθώ, μα..
Είμαι ήδη κρυμμένη στην αγκαλιά σου..
Δεν μπορώ να σου κρυφτώ, όπως κι εσύ..Τα τείχη καταρρεύσαν ανάμεσα μας..
Σαν τα κύματα που χτυπούν με δύναμη τα βράχια..
Και μέσα στην άμμο ένα κοχύλι..
Μου πες " για να ακούς τον ήχο της θάλασσας και την φωνή μου, όταν θα..."
Ανοίγω τα μάτια. Κοιτάω στο κομοδίνο και χαμογελάω..
Για να υπάρχει εκεί, θα πει πως όπου να' ναι έρχεσαι..

Υ.Γ: Οι υπόλοιπες 356 μέρες σας, να'ναι γεμάτες υγεία, πολλά χαμόγελα και όνειρα..όνειρα που διασώζουν την πραγματικότητα και την ξεπερνούν..

"Μικρή&Τριανταφυλλένια"