Ανοίγω το λεξικό και ψάχνω ένα ορισμό για τη λέξη 'χρόνος' και διαβάζω... 'χρόνος': διάρκεια ενός φαινομένου ή μιας κατάστασης, η χρονική απόσταση μεταξύ δύο γεγονότων, χρονική διάρκεια που απαιτείται για μια πράξη.Και ψάχνοντας στο google διαβάζω στο βικιπαίδεια ότι "Σύμφωνα με το Λεξικό της Οξφόρδης με τον όρο χρόνος εννοείται "η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο".Όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση ή φάση της ζωής μας όπου καθόμαστε και σκεφτόμαστε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας που όμως και τα τρία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, αφού το ένα αποτελεί τέλος και το άλλο νέα αρχή στον κύκλο της ζωής μας. Όπως το ΧθεΣήμερΑύριο που κάπου είδα πριν μέρες στο ίντερνετ.Tο ένα φέρνει το άλλο και εμείς είμαστε εκεί ,προσπαθώντας να αλλάξουμε κάπως την ροή των πραγμάτων σε ότι δεν μας αρέσει, σε όσα δεν μας ευχαριστούν, σε λάθος επιλογές, σε εκπλήρωση επιθυμιών και ονείρων...Άλλες φορές πάλι, είμαστε τόσο μηδαμινοί που δεν μπορούμε να πάμε κόντρα σε όσα φέρνει ο χρόνος και μένουμε άπραγοι, στάσιμοι και αδρανείς με συναισθήματα δυσφορίας, απογοήτευσης, ντροπής , που οι καταστάσεις μας δημιούργησαν..
Αλλά όσο και αν χάνουμε τις ελπίδες μας, πάντα υπάρχει ένα μικρό παραθυράκι απ' όπου θα δούμε τον ουρανό και την λάμψη των αστεριών τη νύχτα και πάλι κάτι μέσα μας θα φωτιστεί, αυτή η πίστη στον ίδιο μας τον εαυτό και μ' ένα χαμόγελο θα ξεκινήσουμε από την αρχή, με περισσότερη δύναμη και θάρρος ως το τέλος..Όπως διάβασα στην αρχή ενός βιβλίου της Μάρω Βαμβουνάκη "Αλλά, τα δύσκολα είναι η μοίρα μας σχεδόν κάθε τι βαθυσήμαντο είναι δύσκολο - και, το κάθε τι είναι βαθυσήμαντο Ρ.Μ.Ρίλκε ".
"Μικρή&Τριανταφυλλένια"
